Vertrouwen in wat dan ook vereist moed. Dit komt omdat het een sprong in het diepe is. Je geeft je gedachten op en vertrouwt op je intuïtie. Je geeft de behoefte op om jezelf te rechtvaardigen. Je geeft het op om jezelf aan iemand te willen bewijzen. Je accepteert jezelf precies zoals je bent. Je oefent je geest en dringt erop aan dat het interne geklets zichzelf tot rust moet brengen. Wij hebben de macht om te beslissen en dat te doen. Je raakt vertrouwd met de stilte van een lege geest. Je weet dat het ego de vijand is van vertrouwen.
Je vraagt je misschien af: "Waarom is het ego de vijand van vertrouwen?" Dat komt omdat het ego het gevoel heeft dat het de waarheid van alles en nog wat weet. In feite is de enige betrouwbare waarheid dat we niets weten. Er is jouw waarheid, mijn waarheid en de echte waarheid. Als je gelooft dat ik slechte bedoelingen heb, dan weerspiegelt dat op jou en jouw bedoelingen, het weerspiegelt niet op mij. Als ik het beste van elke persoon die ik tegenkom wil zien zonder enige verwachtingen, kan ik nooit teleurgesteld worden. Als iemand kwaadaardigheid wenst, zal die kwaadaardigheid naar voren komen en minachting in hem kweken. We interpreteren allemaal wat we wensen volgens onze innerlijke samenstelling: innerlijke samenstelling, uiterlijke verfijning.
Onze individuele reizen zijn van onszelf. De mensen die naast ons lopen tijdens deze reis, zijn uiteindelijk degenen die ons accepteren met onze waarheden. We lopen niet dicht naast degenen die ons hun waarheden willen opleggen. We wensen hen vrede en we kiezen ervoor om onszelf te omringen met gelijkgestemde mensen die ons begrijpen en die onze notie van vrijheid en ultieme universele waarheid delen. Het vereist kracht om geen bevestiging te zoeken in vertrouwdheid, maar om het te zoeken in het onbekende, diep in het universum en in onszelf.
Betekent dit dat we degenen die het niet met ons eens zijn niet vertrouwen? Nee. Het betekent dat we hun mening respecteren en hun grenzen respecteren. We vertrouwen erop dat ieder van hen vanuit het hoogste goed in ieder van hen functioneert en hen de vrijheid geven om te zijn wie ze zijn. Dat is vertrouwen op zich. We kunnen dingen waarnemen waar we het niet mee eens zijn, maar dit daagt ons niet uit. We handhaven gezonde grenzen. We geven hen vrijheid en we nemen de onze. Waarom moeten zij het met ons eens zijn? Wie zijn wij om te beweren dat wij de ultieme waarheid hebben? We zijn nederig en altijd nieuwsgierig om te leren over de realiteit van anderen. Zou dit niet absoluut gelukzalig zijn als we dit allemaal konden doen?
Vertrouwen verandert op dit punt in intuïtie. Moeten mensen het met ons eens zijn? Absoluut niet - we moeten een plek in onszelf vinden waar we vreedzaam kunnen omgaan met mensen die anders zijn dan wij. Dat betekent niet dat ze niet te vertrouwen zijn. We moeten de gebieden vinden waar we kalm en respectvol kunnen omgaan. We beschouwen de verschillen met eerbied en richten ons op de overeenkomsten. We laten de verschillen deel uitmaken van de melodie die een stroom tussen ons creëert en voordelen creëert in plaats van nadelen. We laten ze ons leren over hoe anderen dingen kunnen zien met de kennis van hoe breed het spectrum van meningen is. We bouwen onze tolerantie op om anderen te accepteren zoals ze zijn.
Dit is waar het onderwerp Ego moet worden uitgewerkt. Als iemands ego overheerst, ligt zijn of haar focus op gelijk hebben. Waarheid of zelfs ambivalentie wordt irrelevant voor hen. Als hun agenda is om gelijk te hebben, geven we hen dan de vrijheid om gelijk te willen hebben in plaats van hen uit te dagen en gewoon akkoord te gaan om het oneens te zijn? Zou dit niet de juiste manier moeten zijn om met respect om te gaan? Of is het ons ego dat ontwaakt en onze waarheid wil opleggen? Welke les hebben we geleerd als dit de manier is waarop we worden getriggerd? Om de vreedzame persoon van integriteit te zijn, geven we hen hun soevereiniteit en behouden we de onze. We kunnen nog steeds met elkaar overweg, waarbij we elkaars mening respecteren.
